سه سیستم عامل اصلی بر سلامت زنان واژن
هنگام ارزیابی بازار جوانسازی واژن لیزر ، پیشنهاد می کنیم تحقیقات خود را در مورد هر دو علائم درمانی و مکانیسم عمل لیزر پیشنهادی تشکیل دهید. در حال حاضر سه دسته اصلی انرژی برای این منظور استفاده می شود: فرکانس رادیویی (RF) ، CO2 و اربیوم: YAG (Er: YAG) (جدول).
از این سه سیستم عامل برای ایجاد هر دو جلوه های انعطاف پذیر و انعقادی استفاده شده است. مکانیسم پیشنهادی عمل برای درمان فراکسیون امکان مناطق کوچک فرسایش بافت و انعقاد بافت مجاور را فراهم می کند. تغییرات حاصل از بافت باعث افزایش سیتوکین ها می شود که به نوبه خود باعث تحریک دوباره اپیتلیالیزاسیون ، آنژیوژنز و تحریک فیبروسیت ها می شوند تا به فیبروبلاست تبدیل شوند. ترمیم بافت های واژن منجر به ایجاد تغییرات مورد نظر از جمله اپیتلیوم ضخیم تر ، افزایش روانکاری ، افزایش کلاژن و بافت سفت تر می شود (Aust N Z J Obstet Gynaecol 25 اکتبر 2017 [Epub پیش از چاپ]).
مقایسه سیستم عامل های لیزری
فرکانس رادیو. RF معمولاً عمیق تر به بافت نفوذ می کند و به همین دلیل برای سستی واژن نشان داده می شود. فرکانس با طول موج نسبتاً طولانی تری که امکان گرم شدن بافت عمیق را دارد ، کمتر است. چندین سیستم عامل RF نیز موجود است که GSM را درمان می کند ، و برخی از آنها برای درمان بی اختیاری ادرار (SUI) همچنین با ترکیبی از کاربردهای داخلی و خارجی تبلیغ می کنند.
CO2 لیزر CO2 یک لیزر کسری است که در طول موج 10،600 نانومتر کار می کند. این طول موج نسبتاً کوتاه امکان نفوذ بیشتر بافت سطحی را فراهم می کند. شایع ترین علامت برای لیزر درمانی واژینال GSM است ، اگرچه شرکت ها همچنین در زمینه SUI از اثر بخشی استفاده می کنند. همچنین می توان از آن روی ورم روده استفاده کرد و برای درمان اسکلروز گلسنگ (LS) استفاده کرد.
اربیم Er: YAG با سرعت 2،940 نانومتر کار می کند و دارای فرسایش است. سیستم عامل های مختلف از این فناوری به تنهایی یا بهمراه دیود بهره می گیرند که 1.470 نانومتر کار می کند (به نام لیزر کسری ترکیبی). مکانیسم عمل پیشنهادی شبیه به دی اکسید کربن است که در آن نئوکلاژنز تحریک می شود. آسیب حرارتی کنترل شده همچنین منجر به آنژیوژنز می شود. سکوی اربیم همان نشانه های CO2 را دارد که در حال حاضر برای GSM ، LS و SUI به بازار عرضه می شود.
با استفاده از لیزر درمانی واژینال - تنگ کردن واژن
از همه سیستم عامل های لیزر در دفتر استفاده می شود. به طور معمول ، یک بی حسی موضعی به مدت 10 تا 20 دقیقه در ناحیه درمان اعمال می شود. انرژی لیزر را می توان در داخل اپیتلیوم واژن از طریق پروب یا به صورت خارجی با آداپتورها اعمال کرد. هر درمان بین 5 تا 10 دقیقه طول می کشد ، برای کل زمان مراجعه به دفتر 30 تا 45 دقیقه. اکثر سیستم عامل ها بین سه تا پنج جلسه درمانی برای نتایج بهینه بین 4 تا 6 هفته از هم فاصله دارند. هیچ خرابی زیر عمل وجود ندارد.
موارد منع مصرف این روشها شامل عفونت فعال واژن یا مجاری ادراری ، ضایعات واژن یا گردن رحم تشخیص داده نشده ، سرطان فعال دستگاه تناسلی و بارداری (از جمله 3 ماه بعد از بارداری) است. پرولاپس اندام لگن بیشتر از مرحله 2 منع مصرف نسبی محسوب می شود. درمان برای خانمهایی که جراحی قبلی پرولاپس مش دارند توصیه نمی شود.
هزینه برای بیمار توسط پزشک تعیین می شود ، زیرا این روند تحت پوشش بیمه نیست. برخی از مطالعات برای مقایسه هزینه استفاده از کرم های موضعی هورمون (و همچنین استفاده از پد) با درمان با لیزر آغاز شده اند. بسته به روال انجام شده و بازار محلی ، هزینه معمولی برای بیمار از 800 دلار تا 1،250 دلار متغیر است. هزینه یکبار مصرف برای پزشک بین 0 تا 250 دلار در هر جلسه است.